Τα Κέντρα Ανοικτής Προστασίας Ηλικιωμένων (ΚΑΠΗ), είναι δομές της
Πολιτείας από το 1979 και παρέχουν πρωτοβάθμια κοινωνική και νοσηλευτική
φροντίδα από εξειδικευμένο προσωπικό σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας, σε
επίπεδο κοινότητας. Σκοπός η διατήρηση της σωματικής, ψυχολογικής και
πνευματικής υγείας, εφαρμόζοντας δράσεις, προγράμματα, πρακτικές, με στόχο
την υγιή και ενεργή γήρανση.
Μία δράση του Β ́ ΚΑΠΗ Αγίων Αναργύρων, που προωθεί τους
συγκεκριμένους στόχους, είναι αυτή του θεατρικού παιχνιδιού. Το θεατρικό
παιχνίδι αποτελεί μια βιωματική, καινοτόμα, πρωτοποριακή δράση για τους
ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας. Σχεδιάστηκε και αναπτύχθηκε το 2015 και
εφαρμόζεται μέχρι και σήμερα. Το θεατρικό παιχνίδι είναι «...μια παιγνιώδης και
βιωματική διαδικασία ...που ενθαρρύνει την πηγαία, αυθόρμητη και ελεύθερη
έκφραση και την πραγματική, ενεργή εμπλοκή των συμμετεχόντων στο παιχνίδι
της φαντασίας στην ομάδα, ...όπου όλοι συμμετέχουν ως δρώντα πρόσωπα σε
άμεσα, δημιουργικά συμβάντα και δρώμενα γεμάτα έκπληξη». (Παπαδόπουλος, Σ.
2010, Παιδαγωγική του Θεάτρου). Κι ακόμα, «είναι η διά του θεάτρου μύηση στο
υπαρξιακό γεγονός και στο νόημα της ζωής και των σχέσεων, όπου τα άτομα δεν
πλήττουν και δεν σκοράρουν, αλλά έχουν την ευκαιρία να νιώσουν, να θεαθούν
τον εαυτό και τον κόσμο, να τον αναπαριστούν, να τον αναδημιουργούν, να τον
συνθέτουν, να τον ταξινομούν και να τον ερμηνεύουν εκ νέου...». (Κουρετζής, Λ.
2008, Το Θεατρικό Παιχνίδι και οι διαστάσεις του).
Ανταποκρινόμενο στις προκλήσεις της εποχής της πανδημίας, το διά ζώσης
θεατρικό παιχνίδι, μετατρέπεται, μετασχηματίζεται και μεταμορφώνεται σε
διαδικτυακό βιωματικό θεατρικό παιχνίδι. Στόχοι του η αντιμετώπιση του
κοινωνικού αποκλεισμού, η διατήρηση των κοινωνικών σχέσεων μεταξύ των
μελών του Β’ ΚΑΠΗ Αγίων Αναργύρων, η μείωση των ψυχοκοινωνικών
επιπτώσεων λόγω της πανδημίας, η απομάκρυνση της απάθειας και της μείωσης
της λειτουργικότητας, η διατήρηση και ενίσχυση των γνωστικών, κινητικών και
νοητικών λειτουργιών, η διατήρηση της αυτοπεποίθησης και της αυτοεκτίμησης, η
ανάδειξη νέων δεξιοτήτων των μελών. Το θεατρικό παιχνίδι δίνει έμφαση στις
ανθρώπινες σχέσεις. Επιτρέπει στα μέλη να εκφράσουν μέσα στην ομάδα
ελεύθερα και αυθόρμητα, τον ψυχοσυναισθηματικό τους κόσμο, να φανερώσουν
τι τα απασχολεί κι έτσι να έρθουν πιο κοντά. Στο διά ζώσης θεατρικό παιχνίδι, τα
μέλη μπαίνουν σε ένα κατάλληλα διαμορφωμένο περιβάλλον με ποικίλα
ερεθίσματα. Αυτά τα ερεθίσματα αποτελούν τον προπομπό της δράσης.
Αντικείμενα, χρώματα, μυρωδιές, εικόνες, λέξεις, εκφράσεις, κινήσεις, στάσεις,
όνειρα, επιθυμίες, ανάγκες, όλα κινητοποιούνται και εκφράζονται μέσα από
διάφορες τεχνικές, μέσα από συνειρμούς και σύμβολα. Με τη χρήση διαφόρων
τρόπων έκφρασης (θεατρική, εικαστική, λεκτική, αισθησιοκινητική, μουσική,
χορευτική) ενθαρρύνεται η ατομική ευφυΐα, προσφέροντας άμεση ικανοποίηση
στους συμμετέχοντες. Λειτουργεί έξω από τα καθιερωμένα πλαίσια και δίνει την
ευκαιρία στα μέλη να «συλλαμβάνουν» τον κόσμο μέσα από τις αισθήσεις τους και
να συγκινούνται αναγνωρίζοντας την ομορφιά της απλότητας.
Η εποχή της πανδημίας έφερε και το «πάγωμα» όλων των ομάδων στο Β ́
ΚΑΠΗ Αγίων Αναργύρων, ως εκ τούτου και το «πάγωμα» της συγκεκριμένης
ομάδας. Με σαφή την έλλειψη επαφής των μελών με τον οικείο, γνώριμο χώρο του
Β ́ ΚΑΠΗ Αγίων Αναργύρων, καθώς και την έλλειψη όλων όσων βίωναν
ψυχοσωματικά τα μέλη στην ομάδα (σωματική επαφή, σωματική και λεκτική
έκφραση συναισθημάτων, κίνηση, ελεύθερη και αυτοσχέδια ατομική ή ομαδική
θεατρική έκφραση), η δράση του διά ζώσης θεατρικού παιχνιδιού, μετατρέπεται,
μετασχηματίζεται, σε διαδικτυακή. Για την πραγματοποίηση της εν λόγω δράσης,
τα μέλη έρχονται σε επαφή με την ψηφιακή τεχνολογία και αποκτούν ή
βελτιώνουν τις δεξιότητές τους σε αυτή. Επενδύουν το χρόνο τους στη γνώση για
τις νέες μορφές τεχνολογίας κάνοντας παράλληλα πράξη τη Διά Βίου Μάθηση. Η
καινοτόμα αυτή πρωτοβουλία του διαδικτυακού θεατρικού παιχνιδιού, προσφέρει
τη δυνατότητα στα μέλη, να διατηρήσουν την επικοινωνία και την επαφή μεταξύ
τους. Να αλληλεπιδράσουν, να εκφραστούν λεκτικά, σωματικά, να ξεδιπλώσουν τη
φαντασία τους υποδυόμενα ρόλους, να συνεργαστούν επί της οθόνης και όχι
μόνο, να δημιουργήσουν τα ίδια το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα κινηθούν,
χρησιμοποιώντας διάφορα αντικείμενα, (υφάσματα, κεριά, καπέλα, βότσαλα, κ.α.)
σε χώρους των σπιτιών τους. Έτσι, στα πλαίσια εργασιών που τους ανατίθενται,
τα μέλη δημιουργούν κείμενα και ιστορίες, χρησιμοποιώντας ποικιλία λεξιλογίου,
δημιουργούν ποιητικό λόγο, δημιουργούν ζωγραφιές. Φέρνουν, παρουσιάζουν και
μοιράζονται με την ομάδα μουσικές και βίντεο, αναζητούν πηγές έμπνευσης. Με
αυτό τον τρόπο πετυχαίνουν σωματική, ψυχική και πνευματική ευημερία.
