Η πρωτοβουλία περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός δικτύου κομποστοποιητών, τοποθετημένων σε διάφορες γειτονιές, σε μια προσπάθεια αυτοδιαχείρισης των υπολειμμάτων κουζίνας από τους ίδιους τους δημότες-παραγωγούς αποβλήτων. Συγκεκριμένα, τοποθετήθηκαν κομποστοποιητές σε προεπιλεγμένες γειτονιές, κυρίως ανοικτούς κοινόχρηστους χώρους (π.χ. πάρκα, σχολεία, πλατείες, κτλ). όπου ομάδες δημοτών και φορείς «υιοθέτησαν» από έναν κομποστοποιητή, σε επίπεδο γειτονιάς ή συνοικίας. Στους κάδους αυτούς συλλέγονται οργανικά υπολείμματα κουζίνας, τα οποία μετατρέπονται επί τόπου σε πλούσιο οργανικό λίπασμα (κομπόστ).
Για το λόγο αυτό, διεξήχθησαν επί τόπου βιωματικά εργαστήρια εκπαίδευσης στο μηχανισμό της φυσικής κομποστοποίησης (αερόβια και αναερόβια) και της ομαλής διεξαγωγής στο δημόσιο χώρο. Την επιμέλεια του κάθε κομποστοποιητή έχουν από κοινού όλοι οι συμμετέχοντες δημότες-τελικοί αποδέκτες του παραγόμενου κομποστ, οι οποίοι προτρέπονται στην επικοινωνία της δράσης συνοικιακής κομποστοποίησης στους υπόλοιπους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής τους.
Η όλη διαδικασία κομποστοποίησης για την παραγωγή του τελικού προϊόντος (εδαφοβελτιωτικού) ολοκληρώνεται σε έξι (6) μήνες ημέρες περίπου. Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα, παρακολουθείται η πορεία της κομποστοποίησης, με τακτικές επισκέψεις στα σημεία, όπου ελέγχονται διάφορες παράμετροι στο υπό μετατροπή υλικό (υγρασία, θερμοκρασία, αερισμός κ.α.) και παρέχονται συμβουλές και οδηγίες προς τους εκπαιδευόμενους για διορθωτικές ενέργειες.
Σε τακτά χρονικά διαστήματα γίνονται συναντήσεις των συμμετεχόντων υπό τον συντονισμό του συμβούλου κομποστοποίησης, όπου ανταλλάσσουν απόψεις, εμπειρίες και γενικότερα γνωρίζονται καλύτερα μέσω του κοινού ενδιαφέροντος για την προστασία του περιβάλλοντος.
Επίσης, ο Δήμος διένειμε στους ενδιαφερόμενους-εκπαιδευμένους δημότες που διαθέτουν κήπο, οικιακούς κομποστοποιητές των 450 L για την εφαρμογή της κομποστοποίησης ατομικά, στο κάθε νοικοκυριό που πληροί τις προϋποθέσεις χώρου και εκπαίδευσης.
Με την πρωτότυπη αυτή δράση, ο κάθε συμμετέχων εκπαιδεύεται στην αυτοδιαχείριση των οργανικών υπολειμμάτων που ο ίδιος παράγει στην οικία του (κουζίνα, κήπος), χωρίς περιττά κόστη και ανακτώντας την ενέργεια υπέρ αυτού. Έχει δε τη δυνατότητα να μειώσει έως και 50% τα απορρίμματά του, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να έχει εντελώς δωρεάν πλούσιο εδαφοβελτιωτικό, για τις δικές του ανάγκες, αφού ο ίδιος από παραγωγός σκουπιδιών γίνεται παραγωγός του ίδιου κομπόστ που ο ίδιος δημιουργεί.
Με τον τρόπο αυτό, τίθενται οι βάσεις της κοινωνικής διαχείρισης των απορριμμάτων, με πρακτικές υπέρ του κοινωνικού συνόλου, χωρίς μηχανικά μέσα ή περιττές υπεραξίες, δεδομένου ότι η καλύτερη μηχανή διαχωρισμού είναι ο ίδιος ο ανθρώπινος εγκέφαλος και μέσα από ορθή εκπαίδευση μπορούμε να επικοινωνήσουμε στον κόσμο την φυσική, αληθινή και χωρίς έκδοχα κομποστοποίηση για χρήση υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
